Technologia montażu płyt na stopach posiada liczne atuty, które nie tylko upraszczają i przyspieszają budowę, ale również stwarzają wyjątkowe możliwości użytkowe. Znajdują zastosowanie głównie na tarasach, balkonach, strychach, zewnętrznych strefach ruchu pieszych. Płyty „tarasowe” można również montować bezpośrednio na gruncie, żwirze oraz piasku, co stanowi ciekawe rozwiązanie do ogrodów oraz plenerowych przestrzeni publicznych i prywatnych.
Powierzchnie tworzą płyty o grubości 20 mm umieszczone na sucho na specjalnych podporach (wspornikach), ustawionych na stabilnym podłożu (na gruncie jak i betonowych wylewkach).
Płyty na tzw. tarasach wentylowanych nie są połączone w trwały sposób z konstrukcją budynku. Są montowane bezpośrednio na izolacji wodochronnej lub w przypadku układu odwróconego (tj. kiedy termoizolacja znajduje się na hydroizolacji) na płytach styroduru. W przypadku niewielkich różnic wysokości podłoża, w celu jej regulacji, zalecane jest stosowanie podkładek dystansowych o różnorodnych grubościach. Ani wsporniki, ani płyty nie wymagają specjalnego mocowania, bo tworzą konstrukcję samonośną.
Zalety:
Reasumując, wskutek braku konieczności wykonania wylewki dociskowej, układanie tarasu w technologii na wspornikach jest o wiele szybsze i bardziej ekonomiczne, a przede wszystkich zdecydowanie trwalsze.